Hoe voelt autisme?
Over hoe ik mijn autisme ervaar
Voor mij is het best lastig om het onderscheid te kunnen maken tussen mijn karakter en mijn autisme. Wat ik wel merk, is dat anderen vaak wel een sterk beeld hebben bij wat autisme is. Dit is helaas vaak negatief en met veel vooroordelen.
Mensen denken vaak dat autistische mensen ofwel een laag IQ hebben ofwel een extreem hoog IQ met een “superpower” talent. Autistische mensen zouden geen vrienden hebben en een laag EQ. We zouden nooit op feestjes komen en super ongemakkelijk overkomen. Ook zitten we in donkere kamers achter een computer. En we hebben een mega sterke interesse of hobby. Als laatste hebben we altijd een koptelefoon op en we zouden continu heftig stimmen, ofwel bepaalde bewegingen maken of tics hebben.
Natuurlijk zijn er mensen met autisme die dit zullen hebben en natuurlijk zullen veel autisten bepaalde dingen in bepaalde maten hebben. Het zijn namelijk kenmerken van autisme, maar autisme is ook een spectrum. Wat inhoud dat niemand hetzelfde is met autisme. Hieronder ga ik beschrijven hoe ik mijn autisme ervaar!
IQ en EQ
IQ is je intelligentie en EQ je emotionele intelligentie, ofwel hoe sociaal je bent. Ikzelf weet mijn eigen IQ niet, maar mij is vertelt dat deze vermoedelijk iets hoger is dan gemiddeld. Betekent dit dat ik een typisch ‘wonderkind’ ben? Nee, absoluut niet. Ik ben ook niet extreem goed in één bepaald onderwerp en ik heb al zeker geen “superpower” talent.
Wat dit wel betekent? Dat ik redelijk goed mee lijk te komen in de maatschappij en dat ik mijn autistische trekken heel goed kan verbergen voor mensen die niet samen met mij in één huis wonen. Want ik kan alles prima verbergen, wanneer ik iemand maar een dagdeel zie of een kortere periode 24/7. Maar dit verbergen kan ik natuurlijk niet voor altijd. Hierdoor zullen de mensen die voor een langere periode met mij in één huis hebben gezeten, mijn autisme wel kunnen herkennen. Terwijl de rest vaak zegt: “Heb jij autisme? Dat had ik niet bij jou verwacht?!”.
Ook mijn EQ weet ik niet. Ik weet wel dat ik twee kanten heb. De “super sociale” kant en de “laat me maar gewoon met rust” kant. En zoals je waarschijnlijk al kan raden, de meesten zullen alleen mijn super sociale kant herkennen. Die andere kant laat ik vooral zien wanneer ik in een omgeving ben waar ik helemaal niemand ken of waar ik mij juist heel erg thuis voel.
Vrienden
Niet iedereen met autisme heeft vrienden, maar ook niet iedereen wil vrienden. Ik heb vrienden, maar waarschijnlijk niet zoveel als er van een “gemiddeld” persoon wordt verwacht. Toch vind ik het super leuk om iets met vrienden te doen. In dit geval vind ik kwaliteit van vrienden belangrijker dan de kwantiteit, ofwel hoeveel vrienden je hebt. Liever één goede vriend dan tien slechte vrienden! Maar wat vooral belangrijk is hierbij, is dat je jezelf goed voelt met hoeveel sociaal contact je hebt. En dan maakt het echt niet uit hoeveel vrienden je hebt en hoe vaak je deze ziet. Als het goed voelt, voelt het goed!
Feestjes
Afhankelijk van hoe goed ik mij voel, vind ik een feestje zo nu en dan best leuk! En ja er zijn veel prikkels op een feestje, zoals: sociaal doen, harde muziek, nieuwe mensen, lichtflitsen, onverwachte gebeurtenissen, cadeautjes ontvangen of juist geven, enz. Maar voor mij is dit in de meeste gevallen het allemaal waard! Maar ik moet er natuurlijk wel rekening mee houden dat ik ook mijn rust neem om alle gebeurtenissen, details en prikkels te verwerken na een feestje. Dit kan voor mij gewoon thuis en dit hoeft niet per se in een donkere kamer te zijn of achter een computer.
Hobby’s en interesses
Ik heb wel degelijk hobby’s en interesses, net zoals eigenlijk ieder mens dit wel heeft. En ja, sommige interesses van mij zullen voor een “gemiddeld” persoon wat vreemd over kunnen komen. Zo houd ik onder andere namelijk nog steeds van Disney films en Pokémon spelletjes. Maar ik houd bijvoorbeeld ook van kindergebarentaal (NMG). Maar ik ben hier niet obsessief over, als zeg ik dit natuurlijk zelf.
Verder heb ik meerdere hobby’s, welke ik steeds afwissel. Het ene moment ben ik volop in het haken, terwijl het volgende moment ik juist alleen maar teken, kleur, fotografeer of totaal iets anders. Ik durf wel te zeggen dat ik snel een zogenoemde “hyperfocus” heb bij een hobby en hier soms te intens in kan opgaan. Maar aan de andere kant, wissel ik ze ook af. Hierdoor kan ik dus het ene moment te intensief bezig zijn met een hobby, terwijl ik het volgende moment er dus helemaal niks meer mee doe.
Is dit vreemd? Voor sommigen misschien wel. Ik vind het vooral praktisch dat ik meerdere dingen helemaal geweldig kan vinden en dat ik dit zo nu en dan kan afwisselen. Ontspanning is belangrijk, op welke manier je dit doet, maakt niet uit!
Prikkels en stimmen
Iedereen krijgt elke dag prikkels binnen via zijn zintuigen. We voelen, ruiken, horen, zien en proeven van alles. En mensen met autisme? Die krijgen dit nog sterker binnen en geven dit moeilijker een plek in hun hoofd. Stimmen en koptelefoons zijn zeker hulpmiddelen om dit gemakkelijker te verwerken of prikkels te onderdrukken. Dit wordt alleen in de huidige maatschappij niet altijd even goed geaccepteerd. Hierdoor zul je de meeste autistische mensen dit ook niet zien doen in de buitenwereld. Maar wanneer je super goed oplet, kun je het soms wel zien.
Als ik bijvoorbeeld zenuwachtig ben, zoals bij een dokter of tandarts, dan zullen mijn voeten of tenen gaan wiebelen. Dit kan ik ook in andere situaties gaan doen, want mijn tenen wiebelen, dat ga je in mijn schoenen toch niet zomaar zien. Stimmen doe ik alleen als ik een bepaalde emotie in een hevige mate ervaar, dus zowel gespannen als enthousiast. En thuis? Thuis spring ik door de woonkamer, want thuis mag ik zijn wie ik ben!
Nu hopen dat de rest van de maatschappij het stimmen ook meer gaat accepteren. En nee, ik verwacht hierbij heus niet dat ik later op mijn werk door het kantoor kan gaan springen. Maar springen op straat? Waarom niet?!
Positief
Hoe ik mijn autisme zie? Ik ervaar mijn autisme over het algemeen positief. En ja, natuurlijk zijn er wel wat dingen lastiger, maar wie heeft dat tegenwoordig niet?
Ik ben blij dat ik veel details opmerk. De natuur is bijvoorbeeld prachtig, kijk eens goed naar de druppels in een spinnenweb of een vogeltje hoog in een boom. Luister eens goed naar de songtekst van een liedje of ruik de heerlijke geur van je versgebakken appeltaartje. Ook andermans gevoelens pak ik soms heel gemakkelijk op, maar hierdoor kan ik anderen vaak super snel en goed helpen. Leer genieten van alles wat je opmerkt, het is bijzonder dat je dit kunt!
Ook kan ik erg genieten van al mijn hobby’s en interesses, ongeacht wat anderen er van vinden. En de hoeveelheid vrienden is voor mij goed zoals het is. Als anderen het te weinig zouden vinden, is dit iets waar hun last van hebben en niet ik. Het is immers mijn leven en als ik het goed of leuk vind, is dat prima!
En wanneer alle prikkels mij toch overvallen? Dan heb ik het geluk dat ik thuis alles los laten. Huilen, springen, dansen, alles kan en alles mag. En dan waardeer ik de mensen om mij heen en het mijzelf kunnen zijn als ik thuis ben nog meer!
Waardeer de kleine dingen, wees blij met jezelf en zie hoe bijzonder jij bent!
